Opis i cilj predmeta:
Značajna uloga u istoriji čovječanstva,kolijevka civilizacije,mjesto jedne od četiri najveće stare civilizacije.

Filozofija je u Indiji u svojoj suštini duhovne prirode. Snažna duhovnost Indije, a ne njena složena politička struktura i društvena organizacija, koju je ona razvila, osposobila ju je za otpor protiv vremenskog razaranja i istorijskih nepogoda. Duhovne pobude gospodare životom u Indiji. Indijska filozofija upućuje svoj interes prebivalištu  čovjeka, a ne pustinjama iznad mjeseca. Ona ima svoje porijeklo u životu i vraća se životu pošto prođe kroz škole. Velika djela indijske filozofije nemaju dogmatski karakter, koji je tako značajna crta kasnijih kritika i komentara. Gita i upanišade nisu daleko od narodnog vjerovanja. One su velika književnost zemlje, i u isto vrijeme nosioci velikih sistema misli.Potrebno je da studenti prepoznaju i razumiju jednu od najstarijih i najuticajnijih civilizacija kroz analizu i sintezu o Indiji kao posljednjem slučaju opstanka žive tradicije u savremenom svijetu.Sudenti na osnovu dobijenih informacija,argumentuju mišljenje i kritički prosuđuju,o Indijskoj toleranciji i relativizmu tradicionalne misli,nasuprot zapadne ideologije.Učenje o Indijskoj kulturi,kao specifičnom elementu ljudskog društva,je potrebno kao regulator ljudske djelatnosti,kao posrednik između prirode i čovjeka.Učenje o kulturi je potrebno za vrednovanje i oblikovanje ličnosti pojedinca,učeći ga da se samosavladava i unapređuje.Čovjek ne može da se razvija izolovano i da opstaje kao individua.Ishodi učenja su vrijedni za očuvanje duhovnog identiteta uz otvorenost za dostignuća kulturnog stvaralaštva drugih naroda.Oslobađanje iz zarobljeništva konzervativnog tradicionalizma.Pravilno usmjeravanje društva kroz elemente kulture:pogled na svijet,vrijednosni sistem i orjentacija,institucije unutar kojih se odvijaju kulturni procesi,jezika kao oblika ljudske komunikacije i materijalne oblasti kulture.